genoeg inspiratie

​

In lang vervlogen tijden ben ik in Hengelo (Ov.) geboren. Een beroerde tijd was dat voor deze kersverse Tukker: onze Oosterburen hadden Nederland bezet en waren vastbesloten mij te elimineren. Daar dachten mijn ouders anders over en brachten mij onder bij het gezin van dominee Müller in Nijverdal. Zelf doken ze onder in Hengelo. Op mijn verjaardag – 6 april 1945 – werden we door ‘de’ Canadezen bevrijd en ging ik met mijn ouders in Doesburg wonen. Daar groeide ik op, ging naar school, haalde kattenkwaad uit en werd verliefd op Lucy. Die vond mij maar niks en had ik zodoende in datzelfde Doesburg mijn eerste liefdesverdriet. En zo worstelde ik mij door mijn nog prille leven, op weg naar volwassenheid.

Na mijn dienstplicht bij de Marine ben ik vanwege mijn socialistische idealen naar een kibboets gegaan. Ik leerde daar met mijn handen werken, leerde wat het leven binnen een commune betekent, zat héél even in het waterpolo team, en trok uiteindelijk naar Tel Aviv. Socialist zijn is prima, maar dan toch liever socialist in de grote stad. Wat een verademing was dat!

Nederland bleef mij echter bezighouden en ben ik tenslotte op mijn schreden teruggekeerd. Eerst Arnhem, daarna Amsterdam, waar ik bijna 30 jaar woon. In deze heerlijke stad werkte ik als freelance journalist voor verschillende (week)bladen en kranten, zoals Joods Journaal, Miljonair, Villa d’Arte, de Stentor, het Gelders Dagblad, en Nieuw Israëlitisch Weekblad. Bij de Joodse Omroep mocht ik optreden als juryvoorzitter in het tv-programma Go-Go Kosher en was lid van het journalistenpanel in het radioprogramma ‘Joods op zondag’. Ik publiceer regelmatig op de site van Jonet.

De prettige kanten van mijn leven zijn vooral mijn vrouw Ellen, en daarnaast ook mijn vrienden en familie, mijn boeken, reizen, koken, en vooral schrijven. Schrijven, je mag me er voor wakker maken.

De minder prettige dingen des levens zijn – ik noem enkele - de huidige Israëlische premier, waar ik weinig fiducie in heb, alle sporten (en wat daar mee te maken heeft), stormachtige wind, alle religies, spelletjes op radio en tv. en Paul de Leeuw (je kunt de tv niet aanzetten of die man is in beeld) Grote minachting koester ik voor Trump, Erdogan en Poetin.

 

En nu heb ik dus een eigen website, ontworpen door mijn vrouw Ellen van Diek. 

​